Yorgun sözler, iş temposu, yaşam stresi, sınav derdi, hastalıklar, ağır işlerde çalışmak… Yorgunluğun pek çok sebebi vardır ve genelde bir süre istirahat, kaliteli bir uyku, ılık bir duş, hafif bir masaj ve benzeri yöntemlerle giderilebilir. Bazen yorgunluk, çeşitli hastalıkların da habercisi olabilmekte ve kronik bir döngüye girebilmektedir. Ancak yorgunluğun öylesi de vardır ki, seneler geçse de bir türlü geçmez. Çünkü o, yılların verdiği yorgunluktur. Yaşanan olayların, biten ilişkilerin, ihanetlerin, kopan dostlukların verdiği yorgunluk, ne uykuyla ne de masajla geçecek türden değildir. Bu yorgunluğu hafifletmenin tek yöntemi, sizi gerçekten anlayan biriyle dertleşebilmektir. Eğer böyle birini bulamazsanız, hiç değilse günlük yazmanızı, aynanın karşısında kendi kendinize anlatmanızı önerebiliriz. Çünkü bir şeyleri içinize atmak gerçekten de çok kötü bir duygudur, ileride çeşitli fiziksel ve ruhsal sorunlara yol açması da mümkündür. Hayatın yorgunluğundan kurtulmak için yapabilecekleriniz bununla sınırlı değildir.

Kendinize daha fazla zaman ayırarak, yapmayı sevdiğiniz aktiviteler ile daha çok ilgilenerek bir nebze de olsa zihin yorgunluğunuzu atabilir ve enerji depolayabilirsiniz. Tabii siz yıllar boyu biriken psikolojik yorgunluğunuzdan kurtulmaya çalışırken, sizi bu kadar yoran kişilere de sitem edesiniz gelir. Onlara bir şeyler söylemek istersiniz. Her ne kadar belki sizi duymayacak, yazdıklarınızı okumayacak olsalar da, eteğinizdeki taşları dökmeye ihtiyaç duyarsınız. İşte böyle zamanlarda, sizler için bir araya getirdiğimiz Yorgun Sözler’i kullanabilirsiniz. Duygularınızı ifade etmenize yardımcı olmak için hazırladığımız bu sözlerde kendinizi bulacaksınız. Siz yorulmayın diye, tüm Yorgun Sözler’i tek tek sizin için listeledik. İstediğiniz gibi alıntılayabilir, paylaşabilirsiniz. Okurken sizi yormayacak, usandırmayacak ve ilaç gibi gelecek olan Yorgun Sözler’i size takdim ediyor, sitemizi her zaman takipte kalmanızı rica ediyoruz.

Yorgun Sözler

Bu hayatta üç şey, beni çok yordu: Hayal kurmak, affetmek ve ağlamak...

Yoruldum be dost, gerçekten yoruldum. Bazen ne oluyor biliyor musun? Bir taksi çevirmek ve atlayıp, “Kaçırdığım fırsatları takip et. Yetiştir beni çabuk!” diyesim geliyor.

İnsanları hayat yormaz. Onları, yüzlerinde taşıdıkları binbir maskenin ağırlığı yorar.

Yoruldum anlıyor musun? Seni beklemekten, beni hep hayal kırıklığına uğratmandan, oyalamandan ve tüm bunlara rağmen sana her defasında inanmaktan…

Yorulduğun kendinsin aslında. Hayata suç bulma.

Ne âşığım, ne kırgınım. Kızgın da değilim inan. Sadece yorgunum…

Yorgun düşmüş ise bir yürek, lâl olur o dil…

Öyle yoruldum ki aşk… Ne sana dayanacak mecalim var, ne seni isteyecek dermanım…

Aynıyım işte, yine kasvet var evimde. Eşyaların üstü tozlanmış. Ha bir de, biraz yorgunluk.

Koca bir hiç görüyorum arkama baktığımda. Toz bulutu gibi uçup gitmiş onca şey, zaman akıp gitmiş evet, ama öylesine… Amaçsızca yaşamışız… Bir şey kalmadı şimdi hatıralardan geriye, sadece koca bir yorgunluktan başka.

Susarak yorulur mu bir insan? Uyuyarak yorulur mu? Sana söyleyemediğim onca şey, dudaklarını birbirine kenetleyip içine atmak cümlelerini… Susmak, sessizlikte kaybolmak. Gerçekten o kadar yorucu ki… Ya sensiz uyumak? Öyle zor ki sensiz dalmak o gece uykularına… Bitkin düşürüyor beni, yoruyor bu çaba.

Gülümsemeye çalışmak yorar insanı, sırf acılarını bilmesinler diye yalancıktan gülümsemek… Sanki bir dağ biner omuzlarına da, altında kalırsın…

Yolumuz uzun, yükümüz çok, daha başındayız oysa ki, çok yoruldum ama ben… Dinlenmek istiyorum, senin gölgende dinlenmek.

Kalbi yorgunsa bir insanın, dili de bilmez ne dediğini. İşte o yüzden, kalbi yorgun olan kişinin yanında olma. Eğer birinin yanındaysan da, onun kalbini yorma.

Kalmaya cesaretim yok, gidemiyorum da bir türlü. Öyle yorulmuşum ki, hiç hâlim yok gitmeye.

Güneşe baksana, hiç yoruluyor mu doğmaktan ve batmaktan? Peki ya zaman? Yorulmuyor asla akıp gitmekten. Bu kadar kolay pes etme, topla umutlarını yerden, dağılan parçaları birleştir teker teker. Sonra hemen başla kaldığın yerden.

Hayallerimde bile yorgunum ben, bekleme beni ey yar…

Müsait bir yerde dursana aşk. Azıcık soluklanayım. Öyle yordun ki beni, taşıyamıyorum kendimi.

Şahsına münhasır bir yorgunum ben, geç git yolcu, durma burada. Yoksa sana da bulaşır yorgunluğum, belli mi olur?

Koşarsın, koşarsın… Tam bitiş çizgisine gelecekken biri çelme takıp düşürür ya seni yere. Öyle yaptın işte bana. Yorulduğumla kalakaldım.

Yoruldum sanmayın, sadece mola verdim aşka o kadar.

Çok önemsemeyin insanları, peşlerinden koşmayın. Ağır adımlarla yürüyün hedefinize, daima aynı tempoda. Göreceksiniz, ne yorgunluk kalacak, ne halsizlik.

Kalmadı tâkâtim. Bir çocuk gibi güçsüzüm şimdi, bir seyyah kadar yorgun.

Çölde serap görmek gibi seni sevmek… Uzaktan öylesine câzip, yanına gelince kaybolan. Yoruldum… Tam buldum derken yitirmekten yoruldum. Yorgun’um Sana..

Bir çocuk gibi yorgun olmayı tercih ederdim. İp atladığım için yorulmayı mesela… Hiç olmazsa, dinlenince geçerdi.

Merak ediyorum bazen, ikiyüzlü insanlar hiç yorulmuyorlar mı gerçekten? Birine başka yüzle, ötekine başka bir yüzle davranmak… Zor olsa gerek.

Nefes alırken bile yorulan hastalar var, adım atarken bile halsiz düşen… Onlardan olmadığın için şükret.

Ne çare bulabilirler ki onlar, benim yorgun yüreğime? “Nasılsın?” der geçerler işte formaliteden, o kadar…

Geceler, tüm günün ağırlığını taşırlar. İşte bu yüzden sessiz, bu yüzden yorgundurlar.

Yorgun değilim, toparladım kendimi. Merak etme, çıktım ben bıraktığın enkazın altından. Şimdi, yeni aşklara hazırlanıyorum, bunun için durgunum.

Şu makalemizi de okumak isteyebilirsiniz. Reis Sözleri